Muzeum Montserrat
Muzeum w Montserrat gromadzi różne kolekcje, które od 1996 r. mieszczą się w tym samym budynku. Oprócz kolekcji stałych w Muzeum można obejrzeć wystawy tymczasowe w specjalnie przeznaczonych do tego celu salach: Sala Daura i Espai d'Art Pere Pruna.
Przestrzeń muzealna sama w sobie jest interesująca. Została zaprojektowana przez architekta Josepa Puiga i Cadafalcha w 1929 r. w ramach ogólnego projektu odnowy kompleksu klasztornego. Od lata 2004 r. pielgrzymi wchodzą do Muzeum w Montserrat przez nową bramę bez barier architektonicznych.
Obecnie muzeum oferuje grupom i szkołom usługę zwiedzania z przewodnikiem oraz audioprzewodniki.
Muzeum w Montserrat posiada sześć różnych kolekcji. Wystawiane eksponaty, w liczbie ponad 1300 sztuk, pochodzą z różnych epok historycznych. Najstarszy eksponat to egipski sarkofag z XXII wieku przed Chrystusem, a najnowszy to obraz Seana Scullyego „La montaña d'Oisin” [pol. Wzgórze Oisin] (2010) podarowany przez samego artystę.
Sarkofag należy do kolekcji pt. Archeologia Wschodu Biblijnego, wraz z innymi eksponatami z Mezopotamii, Egiptu, Grecji, Ziemi Świętej i Cypru.
Dzieło Scullyego mieści się w sekcji Malarstwo XIX i XX wieku, która stanowi jedną z najwspanialszych kolekcji malarstwa katalońskiego i obejmuje dzieła tak znamienitych artystów jak: Fortuny, Rusiñol, Casas, Nonell, Mir, Gimeno, Anglada Camarasa, Picasso, Dalí i inni. W Muzeum znajduje się również kolekcja dzieł impresjonistów francuskich, m.in. Moneta, Sisleya, Degasa, a także wystawa poświęcona sztukom graficznym sławnych malarzy sztuki współczesnej: Chagalla, Braque'a, Le Corbusiera, Rouaulta, Miró, Dalego, Picassa, Clavé, Tàpiesa, między innymi.
Od 2006 r. Muzeum posiada nową sekcję: kolekcję 160 ikon bizantyjskich i słowiańskich pod tytułem Phos Hilaron (radosne światło). Wystawa mieści się w sali o wystroju kościoła orientalnego, gdzie światło ma kluczowe znaczenie.Pozostałe kolekcje to: Ikonografia Św. Maryi z Montserrat, która ukazuje ewolucję sposobu, w jaki przedstawiano Matkę Boską z Montserrat na przestrzeni wieków. Złotnictwo, tj. kolekcja obejmująca kompleks obiektów liturgicznych z XV do XX i obrazów z XIII do XVIII, z dziełami takich mistrzów jak Berruguete, el Greco, Caravaggio, Luca Giordano, Tiepolo i inni.